Przez 400 km zeschnięte słoneczniki

Noc spędzona na dworcu w oczekiwaniu na poranny autobus. Autobusy do Bukaresztu odjeżdżają o 7:00, 8:00, 9:00, 11:00 i 21:00. Cena – 35lei. W pobliżu dworca jest bazar, na którym oczywiście kupiliśmy po 2 duże najtańsze bułki, wodę i kefir.. 1RON to 0,5USD. Za najtańszy kefir 500ml zapłaciłem 1,8RON, a długą bułkę 0,8.
Pakujemy się w autobus o 7:00 z nadzieją, że zdążymy na pociąg do Stambułu, który miał odjeżdżać po 14. Dodam tylko, że z Suczawy o 7:00 i 15:00 odjeżdżają autobusy do Stambułu za 65USD. Szkoda że nie wybraliśmy tego rozwiązania, bo w Bukareszcie byliśmy przed 14. Zanim doszliśmy na dworzec pociąg nam uciekł i musieliśmy przebumelować w tym (jak się potem okazało) paskudnym mieście 24 godziny… Ale po kolei.
Autobus zatrzymuje się na Piata Victoriei, skąd już niedaleko jest do Gara de Nord. Z resztką nadziei podchodzimy do kasy międzynarodowej gdzie przywitała nas płynnym angielskim elegancka blondynka. Miłe zaskoczenie. Pociąg odjechał, bilety możemy kupić na jutro. Hmm. Zmarnować 24h to trochę lipa. Zatem wyruszamy na miasto w poszukiwaniu biur podróży, gdzie można by kupić autobusowy bilet do Stambułu (55USD). Pierwsze biuro. Autobus już był (o 13:00). No ok. Drugie biuro. Autobus już był. No już takie mniejsze ok. Kilka następnych i już nic nie było ok. Mieliśmy zostać w mieście, gdzie brudne dzieciaki bez koszulek wąchają klej z torebki. Masakra. No ale nic. Wyruszamy w miasto.

Zdjęcia (1)

Komentarze (0)