Przekroczyć Eufrat

Na dworcu w Der es Zur wpakowaliśmy się w 5 osób do taksówki (ja na kolanach u Kuby, z przodu samochodu). Głowę miałem oparta o pulpit, ale było wesoło. Wysiadamy w centrum i udajemy się do Al-Jazeera Hotel. Wynegocjowaliśmy niezłą cenę za 2 pokoje. Wyszło nam po 4USD za głowę w pokoju z klimatyzacją.
Wieczorem spotykamy Agnieszkę z Pawłem. Oni razem z Elą i Iwoną idą do restauracji, a ja z Kubą i Magdą na jakiegoś falafla z ulicy. Tutejsze były bardzo smaczne, bowiem składały się z falafla, grillowanych bakłażanów i jajek. Bardzo dobrze wchodziły. Bez zapojki.
Po jedzeniu wyruszamy na most nad Eufratem. Rzeka jest ogromna. A most jest tylko dla pieszych i rowerów. Do tego jest podświetlony w kilku kolorach. Zbliżając się do rzeki od razu uderza w nozdrza dusząca wilgoć. Dobrze, że się nie pojawiły jakieś robale. Ale rzeka robi wrażenie. Umówiłem się z Magdą, że wrócimy tutaj rano porobić zdjęcia, bo w nocy bez statywu to oczywiście lipa.
Przeszliśmy rzekę z powrotem i udaliśmy się na poszukiwania monopola. Znaleźliśmy jakiś, kupiliśmy sobie winiacho i zrobiliśmy piknik na głównym placu miasta. Zaczęło się.
Najpierw przyszłą rodzina, która oferowała mi swoją córkę. Może nie byłą najgorsza, ale nie wiem czy miała 15 lat. Potem przysiadł się Arab, który walił z nami arak, a podobno w Mecce był. Grzesznik:) Zaczepili też nas jacyś młodzi chłopcy. Oczywiście wszyscy lecieli na Magdy blond dredy. Ale się nie dała wyrwać.
Napiwszy się, wróciliśmy do hotelu spać.

Zdjęcia (3)

Komentarze (0)